ขุ. ธ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 12 / 39

3.1.1 คำแปลและความหมายของบารมี คำว่า บารมี มาจากคำว่า ปูระ ธาตุ แปลว่า เต็มเปี่ยม สูงสุด หรือสมบูรณ์ที่สุด หมายความว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ต้องประพฤติปฏิบัติธรรมหมวดนี้ให้เต็มเปี่ยมหรือบริบูร

บทความนี้พูดถึงความหมายของบารมีในพระพุทธศาสนา ซึ่งมาจากรากศัพท์ที่หมายถึงการทำความดีอย่างสุดความสามารถ แบ่งเป็น 2 มุมมองคือ บารมีในฐานะบุญที่มีคุณภาพพิเศษ และบารมีในฐานะนิสัยการทำดี สรุปได้ว่า บารมีคื

น้อยใหญ่ ตลอดจนเลือดและชีวิต พระองค์ให้สิ่งที่เขาต้องการอยากได้ทั้งหมดแก่ยาจกผู้มาขอ ดังเช่นที่ พระองค์กล่าวไว้เมื่อครั้งเป็นสุเมธดาบสว่า “เอาเถอะ เราจะเลือกเฟ้นธรรมที่กระทำให้เป็นพระพุทธเจ้า ทั้งทางโ

เนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างบารมีในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะทานบารมีซึ่งเป็นเส้นทางแรกที่ผู้แสวงหาความดีควรประพฤติ และศีลบารมีซึ่งช่วยรักษาต้นทุนการเกิดเป็นมนุษย์ให้สามารถสร้างบารมีได้อย่างเต็มที่ การรักษาศีล

ความเพียรให้เพิ่มพูนอย่างยิ่งยวด มีความกล้าหาญที่จะ ประกอบกุศลกรรม ทำความดีทุกอย่าง อย่างไม่ลดละ เพื่อ การบรรลุประโยชน์อันสูงสุดตามที่พระองค์ได้ปรารถนาไว้ คือ บรรลุสัมมาสัมโพธิญาณ อุปมาเหมือนพญาราชสีห

ข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของความเพียรและความอดทนในการบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณ โดยการใช้ตัวอย่างพญาราชสีห์ที่มีความเพียรมั่นคง และการอดทนต่ออุปสรรคต่างๆ ความอดทนเป็นคุณสมบัติที่สำคัญเพื่อทำให้เรามีกำลังใ

อุปมาเหมือนกับแผ่นดิน แม้บุคคลทั้งหลายจะทิ้งสิ่งของที่สกปรกลงแผ่นดิน แต่แผ่นดินไม่เคยขัดเคืองฉันใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าย่อมอดทนต่อการสรรเสริญ และนินทาฉันนั้น ดังเช่นที่พระองค์กล่าวไว้เมื่อครั้งเป็น สุเ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของขันติบารมีและสัจจบารมีในพระพุทธศาสนา โดยเน้นไปที่การอดทนต่อคำสรรเสริญและนินทา รวมทั้งการรักษาความซื่อตรงในการทำตามที่ตั้งใจไว้ ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สั่งสอนผู้แสวงหา

9. เมตตาบารมี คือ ความรักความปรารถนาดี คิดเกื้อกูลให้ผู้อื่นมีความสุขความเจริญ ซึ่งเป็น บารมีที่ทำให้มีจิตใจที่เมตตา มีความรักและปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทุกชีวิต ไม่ว่าจะเป็นมิตรหรือศัตรู เพราะ คิดว่าสรร

เมตตาบารมีคือความรักและปรารถนาดีต่อผู้อื่น เช่น ความสุขความเจริญ และอุเบกขาบารมีคือการวางใจเป็นกลางในทุกสถานการณ์ ซึ่งทั้งสองบารมีนี้เป็นสิ่งจำเป็นในการบรรลุพระโพธิญาณ เมตตาบารมีทำให้มีจิตใจที่เมตตาต่

แผ่นดินย่อมไม่แสดงอาการใดๆ มีแต่นิ่งเฉยไม่หวั่นไหวฉันใด พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็วางใจเป็นกลาง ไม่หวั่นไหวในโลกธรรมทั้งหลายได้ฉันนั้น ดังเช่นที่พระองค์ได้กล่าวไว้เมื่อครั้งเป็นสุเมธดาบสว่า “ก็พุทธธรรมเหล

เนื้อหาเกี่ยวกับการฝึกอบรมอุเบกขาบารมีหลักการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนว่า การทำให้จิตใจมีความนิ่งเฉยต่อโลกธรรมเป็นสิ่งสำคัญในการสำเร็จพระสัมโพธิญาณ เพื่อช่วยให้บุคคลสามารถบรรลุเป้าหมายได้สำเร็จอย่างมั

ธิดาและเทวีผู้เป็นที่รักของเรา” ที่ตรัสเช่นนี้ เพราะตระหนักดีว่า หากภพชาติใดที่ท่านได้ตรัสรู้พระสัมมา สัมโพธิญาณ พระองค์ย่อมสามารถเป็นกัลยาณมิตรให้กับหมู่ญาติทั้งหลาย รวมทั้งสั่งสอนมนุษย์และเทวดา ให้พ

พระโพธิสัตว์มีน้ำพระทัยมั่นคงและมหากรุณา โดดเด่นด้วยคุณสมบัติ 10 ประการ ได้แก่ ความไม่ติดอยู่, ความไม่อาลัยสิ่งภายนอก, ความยินดีในการให้, ความปล่อย, ความจริงใจ, ความละเอียดรอบคอบ, ความคิดใหญ่, ความคิด

คุณสมบัติทั้ง 10 ประการ เป็นคุณสมบัติที่เกิดขึ้นกับบุคคลที่มีน้ำใจกว้างขวาง มีมหากรุณาใหญ่ เฉกเช่นพระโพธิสัตว์ผู้มุ่งที่จะตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต นอกจากจะทำให้ ตนเองมีความสุข

บทความนี้นำเสนอคุณสมบัติทั้ง 10 ประการ ของพระโพธิสัตว์ ผู้มุ่งมั่นในการตรัสรู้ โดยเน้นถึงความเมตตาและการช่วยเหลือผู้อื่น ทั้งยังสำรวจธรรมดาที่พระโพธิสัตว์ต้องเผชิญขณะสร้างบารมีเพื่อเป็นพระสัมมาสัมพุทธ

นอกหรือชายแดน และมัชฌิมประเทศ ได้แก่ดินแดนส่วนกลางที่ประกอบด้วยรัฐใหญ่ 16 รัฐ มีความเจริญ ทางด้าน การเมือง เศรษฐกิจ การศึกษา ศิลปวัฒนธรรม จึงเลือกมัชฌิมประเทศ ณ กรุงกบิลพัสดุ์ ตรวจดูตระกูล ในชมพูทวีปม

บทความนี้อธิบายถึงกระบวนการการบังเกิดของพระโพธิสัตว์ในตระกูลกษัตริย์และการเลือกพระมารดาที่มีความดีงามจากพระนางมหามายา ซึ่งมีการกล่าวถึงการรับการเชิญจากเทวดาและความสำคัญของพิธีกรรมต่างๆ ที่จัดขึ้นในนคร

พระกระยาหารและทรงเลิกบำเพ็ญทุกรกิริยา ปัญจวัคคีย์ทั้ง 5 ผู้เฝ้าคอยอุปัฏฐากมาตลอด 6 ปีที่ทรง ทรมานพระวรกาย หวังเพียงเพื่อจะได้บรรลุธรรมตามอย่างสมณะนี้ แต่บัดนี้ สมณะนี้กลับเลิกล้มความเพียร กลับไปมักมาก

เนื้อหาเกี่ยวกับความพยายามของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญเพียรและการตรัสรู้ ในระหว่างนี้มีช่วงเวลาที่ทรงประสบกับอุปสรรคจากพญามาร แต่พระองค์ยังคงมุ่งมั่น จนในที่สุดได้บรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณและได้ชื

แห่งที่ 4 อยู่ในพระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เอกโปสถวรรคที่ 2 ความว่า สํวทฺธิโตย์ สุคต รูปกาโย มยา ตว อานนฺทิโย ธมฺมกาโย มม สวทฺธิโต ตยาฯ (ข้าแต่พระสุคตเจ้า รูปกายของพระองค์นี้อันหม่อมฉันยังให้เติบ

ในพระสุตตันตปิฎก อปทาน มีการกล่าวถึงพระธรรมกาย รวมถึงหลักฐานในอรรถกถาและคัมภีร์อื่นๆ เช่น วิสุทธิมรรค ที่กล่าวถึงธรรมกายอย่างชัดเจน การค้นพบวิชชาธรรมกายโดยพระเดชพระคุณหลวงปู่ ถือเป็นการฟื้นฟูสัญลักษณ์

พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายในประเทศอังกฤษ จนกระทั่งมีชาวอังกฤษเลื่อมใสศรัทธาเป็นจำนวนมาก หนึ่งในนั้น คือ นักปรัชญาผู้มีชื่อเสียงของโลก ศาสตราจารย์วิลเลียม ออร์กัสต์ เปอร์เฟิสต์แห่ง มหาวิทยาลัยในกรุงลอนดอ

เนื้อหาเกี่ยวกับการแพร่หลายในประเทศอังกฤษของพระพุทธศาสนาด้วยการนำของพระกปิลวัฑโฒภิกขุ หลังจากการอุปสมบทที่วัดปากน้ำโดยหลวงปู่ ที่สอนให้เข้าถึงพระธรรมกายและได้ไปตั้งศูนย์ปฏิบัติธรรมที่อังกฤษ เพื่อเผยแผ

อานิสงส์ฟังสวดพระอภิธรรม การฟังธรรมตามกาลเป็นมงคลอย่างยิ่ง และเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกชีวิต เพราะจะทำให้ เรารู้ในสิ่งที่ยังไม่รู้ รู้แล้วก็จะได้แจ่มแจ้งในธรรมนั้น ยิ่งๆ ขึ้นไป และช่วยคลายความสงสัยที่ติ

การฟังสวดพระอภิธรรมถือเป็นมงคลที่ช่วยให้ผู้ฟังใจสงบและมีความรู้เพิ่มขึ้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ผู้ฟังธรรมจะมีจิตใสสะอาด หากฟังด้วยใจเลื่อมใส จะเป็นการสร้างอุปนิสัยที่ดีในภพหน้าซึ่งจะนำไปสู่สุคติใ

ธรรมะเพื่อประชาชน เวลาในโลกนี้แสนสั้น แต่เวลาหลังจากที่ เห็นทุกข์ ละโลกนี้ไปแล้วยาวนานมาก นักปราชญ์บัณฑิต ทั้งหลายท่านมองเห็นภัยในสังสารวัฏ เห็นโทษในอบายภูมิ และมองเห็นสุขในสุคติภูมิ จึงละชั่วทั้งทางก

บทความนี้เน้นการทำบุญและการฝึกจิตใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำ โดยอ้างอิงถึงคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการสร้างกรรมดีและหลีกเลี่ยงกรรมชั่ว โดยยกตัวอย่างพระเทวทัตเป็นข้อคิดในการ

ปักลงสู่แผ่นดินเหล็ก ทนทุกข์ทรมานไม่ได้หยุดพัก เลยแม้เพียงเสี้ยววินาทีเดียว ทนอยู่อย่างนั้นแหละ ที่ทนอยู่ได้ก็เพราะวิบากกรรมมาบดบัง คำว่า อเวจีมหานรก คือนรกที่ปราศจาก คลื่น เวลาที่เราเห็นคลื่นลมในท้อง

บทความนี้กล่าวถึงความทุกข์ที่เกิดขึ้นในอเวจีมหานรก ซึ่งเป็นนรกที่เต็มไปด้วยการทรมานที่ไม่มีสิ้นสุด เรื่องเล่าเกี่ยวกับนรกและสวรรค์แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของบาปกรรม แม้เพียงเล็กน้อย หลีกเลี่ยงการดูเบาบ

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 15 ยมหิ สัจจญา ธมฺโม จ อหิสา สญฺญโม ทโม เอตทริยา เสวนติ เอต โลเก อนามติ ฯ สัจจะ ความสัตย์ ๑ ธรรม ความดี ๑ อหิงสา ความไม่เบียดเบียน ๑ สัญญมะ ความสำรวมระวัง ๑ ทมะ ความข่มใจได้ ๑

บทความนี้นำเสนอคุณธรรมที่สำคัญในชาดก ได้แก่ สัจจะ (ความสัตย์), ธรรม (ความดี), อหิงสา (ความไม่เบียดเบียน), สัญญมะ (ความสำรวมระวัง), และทมะ (การควบคุมตนเอง) โดยกล่าวถึงว่า อารยชนย่อมคบหาผู้มีคุณธรรมเหล่

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 17 น หิ ชีวิต อาลย์ กุพฺพมาโน สูโร กยิรา ธุรกิจจ์ กุทาจิ ฯ แท้จริง คนเราไม่ควรเสียดายชีวิต บางครั้ง ก็ต้องกล้าหาญทำกิจที่ผู้กล้าจะพึงทำ (เมื่อยังเสียดายชีวิต ก็ไม่ควรหาญกล้าทำ

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 23 ธมฺโม ราโท อกททโม ปาป์ เสมสันติ วุจจติ สีลญจ์ นว์ วิเลปน ตสฺส คนฺโธ น กทาจิ ฉิชชติ ฯ ธรรม ท่านกล่าวว่า เป็นห้วงน้ำที่ไร้ตม บาป ท่านกล่าวว่า เป็นเหงื่อไคลและมลทิน ศีล ท่านกล

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 25 กิจฉกาเล กิจฉสโห โย กิจน์ นาติวตฺตติ ส กิจฉนต์ สุข ธีโร โยค สมธิคจฉติ ฯ ถึงคราวลำาบาก ก็ทนลําบากได้ ไม่ย่อท้อต่อความลำบาก ผู้นั้นจัดว่าเป็นปราชญ์ ย่อมได้รับความสุข ซึ่งเป็น

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 37 ทานญฺจ เปยยวชฺชญฺจ อตฺถจริยา จ ยา อิธ สมาน ต า จ ธมฺเมส ตตฺถ ตตฺถ ยถารห์ เอเต โข สงฺคหา โลเก รถสสาว ยายโต ฯ ธรรม ๔ ประการ คือ การแบ่งปันกัน ๑ การพูดคำน่ารัก ๑ การบำเพ็ญประโ

ในชาดก 37 นี้ได้พูดถึงสิ่งที่สำคัญในชีวิต ได้แก่ การแบ่งปัน การพูดดี การทำประโยชน์ และความเสมอต้นเสมอปลาย ซึ่งจะเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวใจของมนุษย์ให้มีความสัมพันธ์ที่ดีในสังคม เสมือนกับลิ่มที่ยึดรถให้เค